Blog #1: Verslag studiereis

Dit jaar heeft studievereniging Politeia een heuse transitie doorgemaakt. Ook binnen de studeivereniging voor staats- en bestuursrecht is de klimaatgekte toegeslagen: de bestuursleden drinken hun koffie niet langer uit een wegwerp-koffiebeker, maar uit een persoonlijke Politeia-mok en onder onze leden zijn herbruikbare waterflessen verspreid. Ook met de Statig konden wij niet achterblijven. Eerder dit jaar is het tijdschrift al gedigitaliseerd. Recent hebben wij besloten om het tijdschrift om te dopen tot de Statigblog. In deze eerste editie blikken wij terug op één van de hoogtepunten van dit collegejaar: de studiereis naar Toronto, Canada. In goede Politeia traditie hebben wij ook dit jaar besloten om een verslag te maken van onze jaarlijkse studiereis. Dit jaar is het verslag net iets anders dan jullie gewend zijn. Hieronder vinden jullie een verslag van onze dagelijkse activiteiten. Met tussendoor van ieder lid van de Studiereiscommissie een kort verslag van zijn/haar mooiste herinneringen aan de reis.

Met hartelijke groet,

Bente Yedema, Commissaris Extern Bestuur XXXIII

Door: Chris Adriaansz

Na weken van vergaderen, mailen en bellen hadden wij als studiereiscommissie een prachtig programma klaar liggen. Al vroeg in de ochtend van 1 februari 2019 stonden wij de goodie bags in te pakken en programmaboekjes uit te printen. Niets stond een fantastische week in de weg. Maar natuurlijk zoals het een echte studiereis betaamt, ondervonden wij op het vliegveld al enige turbulentie. Uitgerekend een commissielid – *kuch* Lucas – ondervond wat hinder van de Canadese visumprocedure. Nadat we de douanebeambtes hadden omgekocht konden wij, rustig achteroverleunend in de weelderige luxe van IcelandAir-toestellen, onze 10 uur durende vlucht vervolgen. Na nog een treinreis én koude avondwandeling kwamen wij aan bij onze appartementen. Een deel van ons gezelschap besloot dat een lange reisdag en jetlag geen beter excuus boden voor een goede borrel. Voorbereid als we waren, besloten we die eerste dag af te sluiten door een paar van de meegebrachte flessen soldaat te maken.

Onze tour-operator op dag twee was Lucas de Vet. We zijn de dag rustig begonnen met een stadswandeling langs de mooiste plekken die Toronto heeft  te bieden. Onder andere de CN-Tower, St. Lawrence market en Financial district prijkten op de vooraf ingestelde Google Maps-route. Het was wellicht wel handig geweest als we internet hadden gehad of eerst de kaart van Toronto hadden gedownload… Afijn na een uurtje al deze Canadese cultuur te hebben gesnoven, besloten wij onszelf te verwennen in Canada’s grootste shopping mall. Die avond kende de gulheid van Politeia geen grenzen en werd het diner in Steakhouse de Keg volledig gefinancierd door de commissie. Gelukkig voor het studiereisbudget waren we er vooraf van verzekert dat we geen service charge hoefden te betalen! Dit had mogelijk een aanslag kunnen zijn op ons budget.

Na al een volle dag besloten we de toch nog even bloemetjes buiten te zetten. Een geschikte uitgaansgelegenheid vinden kostte ons wel enig speurwerk. Uiteindelijk werden we door een professionele eventmanager – lees propper – naar het eindpunt van deze dag geleid.

Poh, wat was het genieten hé. Na maanden organiseren hebben we besloten om op 1 februari naar Canada te vliegen. En over vliegen gesproken, wat ging de tijd snel! Met 21 deelnemers – en één visum te weinig – hebben wij het koude Toronto als een warm bad ervaren. Door het appartement ingericht met Versace meubilair, de ongehoorde hoeveelheden Poutine, interessante studiegerelateerde activiteiten en genoeg tijd om het Canadese nachtleven te verkennen durf ik de volgende stelling aan: de Studiereis was een pareltje. Het was een eer om te mogen bijdragen aan de organisatie van deze reis. Eenmaal geland op Schiphol keek iedereen terug op een mooie reis. Behalve Nicole’s bagage, die is nog steeds onderkoffer

– Lucas de Vet

Dag drie begon moeilijk. De jetlag en afgelopen nacht hadden zijn sporen op sommigen van ons duidelijk achter gelaten. Gelukkig kon de groep, onder leiding van ondergetekende, uitpuffen bij een van de hoogtepunten van Canada. De Niagra Falls. Om eerlijk te zijn was de tour onder de watervallen niet helemaal wat we er van verwacht hadden, maar we hebben wel prachtige foto’s gemaakt. Een Hard-Rock café en “de spannendste busreis uit mn leven” verder, besloten we deze dag op tijd af te sluiten.

Om het woord studiereis eer aan te doen, stond de vierde dag in het teken leerzame activiteiten. De dag werd verzorgt door Nicole en bestond uit een bezoek aan City hall en het Nederlandse consulaat. We hebben een rondleiding gekregen en kwamen alles te weten over de werkzaamheden van beide instellingen. ’s Avonds hebben wij  ‘The Distillery District’ bezocht. Hier is een oude fabriekplaats omgedoopt tot hippe locatie voor allerlei eettentjes en craft beers.

Op 1 februari 2019 was het eindelijk zover: na een aantal maanden vergaderen en veel mailtjes versturen vertrokken we dan eindelijk naar het verre en koude Toronto. Na een vlucht van 9 uur kwamen we aan in Toronto. Toen de schuifdeuren van het vliegveld openden, kwam de kou van -18 ons tegemoet. Na een barre tocht van 15 minuten met onze koffers door de sneeuw kwamen we eindelijk aan in ons prachtige paleisje en kon de week beginnen. Gedurende de week hebben we verschillende instanties bezocht zoals de City Hall, het Nederlandse consulaat, de Court of Appeal for Ontario en mochten we een conferentie bijwonen georganiseerd door consulten-generaal van de verschillende lidstaten van de Europese Unie. Tijdens deze conferentie gaf de enige echte, Nederlandse Henk Ovink een seminar over watermanagement. Henk Ovink is een ware celebrity in de water-wereld: hij is de eerste internationale watergezant en heeft zelfs mogen samenwerken met Obama. Het was een ontzettend leuke en leerzame dag en zeker een hoogtepunt van deze reis.

Naast alle studiegerelateerde activiteiten, was er natuurlijk ook tijd om ons onder te dompelen in de Canadese cultuur. Zo hebben we vele malen ‘poutine’ gegeten (hét typisch Canadese gerecht), hebben we de Toronto Marlies aangemoedigd tijdens een ijshockeywedstrijd tegen Belleville Senators en hebben we natuurlijk ook de Niagra falls bezocht. Vooral de ijshockeywedstrijd was een zeer bijzondere ervaring. Knokkende mannen en rondvliegende voorwerpen: we hebben het allemaal mogen aanschouwen. Ik heb onwijs leuke herinneringen aan deze studiereis!  

– Nicole Brons

De tijd vliegt en op de vijfde dag kwamen we in aanraking met ‘The water guy’. Henk Ovink, held van Hollandse bodem, wist ons de volledige middag te inspireren met zijn ideeën over duurzaam watermanagement. Na dat stukje Hollands glorie liepen de wegen van onze groep uiteen en besloten we ons op te maken voor één van de hoogtepunten van de hele reis. Niemand minder dan reisleider Chaerlyne had de eer om ons onder te dompelen in het summum van de Canadese cultuur. Ik bedoel natuurlijk een ijshockeywedstrijd. De avond werd gevuld met veel goals, gebeuk, gekneusde botten en entertainment.

De week begon goed, verzamelen op Utrecht Centraal en samen vertrekken naar Schiphol waar een van de reisleiders bijna niet mee mocht reizen omdat het aanvragen van zijn visum toch niet helemaal goed was gegaan. Gelukkig kon dat snel worden opgelost en mochten we uiteindelijk toch allemaal mee. Nu was het tijd om ons tijdens de langste vluchten ooit voor te bereiden op de intense vrieskou die het mooie Noord-Amerika op dat moment in zijn greep hield. Maar ook hier hadden wij weer geluk, de temperaturen van ver onder de 0 graden hebben wij die week niet hoeven meemaken. Vriezen deed het overdag bijna niet. Sommige dagen hebben we zelfs nog kunnen genieten van het zonnetje en konden wij ons thermo ondergoed in de appartementen achterlaten. Van de Niagara Falls naar het gemeentehuis, om vervolgens watergod Henk Ovink bij de EU-Talks te mogen aanmoedigen. Na het steunen van onze eigen nationale held, was het tijd om even goed bier te drinken en te juichen elke keer als een van de mooiste ijshockeyclubs van Toronto weer wist te scoren. Helaas moesten wij tot ons verdriet met een punt verlies het stadium verlaten. Het feest moest alleen wel doorgaan, daarom heeft het nachtleven van Toronto kennis mogen maken met de dansjes die je over het algemeen alleen in het mooie Utrecht terug kan vinden. Lekker dansen in een van de topclubs waar toevallig om de 5 minuten iemand jarig was. Flessen sterk en vuurwerk genoeg daar! Niets was deze studiereis te gek. Eten en alcohol in overvloed, het was een hele mooie week.

– Chaerlyne-Lian de Noten

De laatste dag van onze legendarische hebben wij een bezoek gebracht aan de Court of Appeals in Toronto. We hebben daar een rondleiding mogen ontvangen en zijn meer te weten gekomen over hoe het rechtssysteem in Canada – een combinatie van common en civil law – werkt. ’s Middags heeft een gedeelte van onze groep een bezoek gebracht aan het museum voor de moderne kunsten en het hippe Kensington Market. De laatste avond hebben we in stijl afgesloten met onder ander een bezoek aan het altijd gezellige Gay District.

Dit jaar was de studiereis een jaar van tegenstellingen. Niet alleen gingen we in plaats van dichtbij naar een plaats ver weg, ook was het dit jaar niet een warme plek maar een zeer koude plek. Geachte lezer, ik neem u graag mee naar een punt van warmte in het koude Toronto. Wat was deze plek dan, vraagt u zich af? Ik heb het natuurlijk over het kraampje in het koude Toronto waar ze poutine verkochten.

Poutine, ook wel het godengerecht genoemd, is een plaatselijke delicatesse in het o zo mooie Canada. De eerste persoon die poutine maakte deed dat op verzoek van een klant. Lachance, de maker, antwoordde op dit bijzondere verzoek: “ça va faire une maudite poutine” (oftewel: dat kan, maar dan wordt het wel een zootje”).Was deze klant ontvlucht uit zijn psychiatrische instelling, had hij genoten van flink aangesterkte maple syrup? We zullen het niet weten, maar wat zijn we trots op het feit dat deze man het lef had om het te vragen.

Het godengerecht wordt bereid met friet, jus en kaas. Althans, dat is de klassieke bereiding. Wij bezochten ’s werelds beste (volgens BlogTO.com) poutinekar. Daar hadden ze poutine met reepjes spek, lenteui, stukjes knakworst, doperwten… je kon het zo gek niet bedenken en ze hadden het als topping. En het kostte gelukkig ook niet zo heel veel.

Natuurlijk is er nog veel meer te vertellen over ons bezoek aan Toronto; de wedstrijd van de Maple Leafs, het bezoek aan de Nederlandse ambassade, de nachtelijke uitstapjes… maar laten we zeker het eten en bovenal de poutine – Canada’s nationale trots – niet vergeten.

– Lars Frietman